Herkansing voor alle singer-songwriter fundamentalisten die na Bon Iver met een kater hun tentje zijn ingekropen! Een nieuwe baard kruipt voor u het podium op, om 16u op (oei) ONE.
Phosphorescent is dan ook geen band, maar de artiestennaam van singer-songwriter Matthew Houck, 38 jaar oud en gewapend met een, jawel, breekbare stem. Als Phosphorescent begint hij vanaf 2001 op te treden in zijn toenmalige thuisbasis, Athens, Georgia. In 2003 volgt het debuutalbum A Hundred Times or More, wat allerminst slaat op het aantal keer dat u en ik de plaat hebben uitgeluisterd. Ook zijn volgende twee platen bleven onbemind, en het was pas met To Willie (een ode aan Willie Nelson) uit 2009 dat de beste man zich openbaarde aan ondergetekende, met dank aan een bevriend popprofessor die deze plaat op een gegeven moment onder zijn beste 50 allertijden schaarde.
De grote doorbraak komt echter pas in 2013 met de release van het mooie Muchacho, de veralbumisering van het concept singer-songwriter. Enkele maanden later stond hij hiermee in Botanique, waar het bewijs werd geleverd dat Johan Vande Lanotte er als Phosphorescent zou hebben uitgezien, mocht hij singer-songwriter in plaats van Keizer zijn geworden. Wat ook is bijgebleven, is dat de man heel goed wist hoe een goede set op te bouwen, met telkens de afwisseling tussen opgewonden, door gitaar gedreven nummers en kalme momenten die bijna uitsluitend op zijn stem steunden.
Het volgende album liet maar liefst vijf jaar op zich wachten, en met reden: de songwriter werd opnieuw verliefd, startte een gezin en verhuisde hiermee naar Nashville, waar hij op het gemak zijn eigen studio uitbouwde. Houck kwam dus eindelijk thuis en zijn nieuwe privé-situatie zorgde voor de nodige opgewektheid op de nieuwe plaat, lekker ordinair C’est La Vie getiteld. De invloeden op het album zijn gemakkelijk samen te vatten in zes woorden: Paul Simon, Paul Simon en Paul Simon (single ‘New Birth in New England’ lijkt zelfs gewoon rechtstreeks van Graceland gerukt).
Verwacht geen wonderen van Phosphorescent, hij gaat je niet omver blazen met het optreden van het jaar. Verwacht wel de ideale opener van je zaterdag, waarop talloze Nederlandse vrienden hun weekendadagio ‘lekker vanop een afstandje luisteren met een biertje in de hand’ zullen bezigen. Veel plezier dus op de eerste rijen.