Op vakantie gaan, dat is naast pina collada’s drinken en Nederlanders spotten natuurlijk ook een paar keer op het hotelbed neerploffen en op zoek gaan naar de beschikbare muziekzender met retro videoclips. Zo geschiedde het een tijd terug, toen plots ‘Lemon Incest’ voorbijkwam, van Serge Gainsbourg en dochterlief, uit 1984. De rokende schuinsmarcheerder in jeans en blote bast, zijn dochter (dan 13) in een shirtje en onderbroek en met hijgerig kinderstemmetje, in elkaars armen op een groot bed, zingend over de liefde die ze nooit samen zullen bedrijven. Charlotte brengt het nummer nog geregeld live, dus de hardcore christendemocraten mogen tijdens dit uur een Warme Janus gaan eten.
Papa Serge werkte het concept verder uit tot een heuse film met de titel Charlotte for Ever, tevens de naam van het debuutalbum van dochter Charlotte uit 1986, waarop Serge alle nummers schreef. De jaren die volgen brengt Charlotte door met acteerwerk, hier en daar geholpen door een familiale voorzet (mama Jane opteerde na Serge voor een regisseur). Het duurt dan ook 20 jaar voordat haar debuutalbum een ware opvolger krijgt: 5:55. Charlotte heeft zich tot dan namelijk voorgehouden dat ze geen muzikale carrière zonder haar vader zou uitbouwen. Degenen die haar op 5:55 wél assisteerden, zijn echter ook niet de minsten: de beide heren van Air schreven de muziek, Jarvis Cocker van Pulp schrijft het merendeel van de teksten en Radiohead-wizzard Nigel Godrich biedt zich aan om achter de knoppen te gaan zitten. Het resultaat: goede indie pop, maar de kleine Gainsbourg kan beter dan dit.
Dat wordt het ook in 2009, wanneer niemand minder dan Beck maar al te graag Gainsbourg wil bijstaan: hij schrijft, componeert én produceert IRM, waarop de teksten serieuzer zijn (o.a. vanwege het feit dat Gainsbourg aan de dood ontsnapte na een bloedprop in haar hersenen) en de muziek gedurfder. Aan de hand van Beck (die meezingt op de bekende single ‘Heaven Can Wait’) schoof Gainsbourg dan ook op richting alternative rock. Het duurde vervolgens tot eind 2017 vooraleer er weer een nieuwe plaat kwam: Rest. Opnieuw muzikaal gedurfder, met de Franse electro DJ SebastiAn deze keer als producer, en diens invloed is overduidelijk: een aantal nummers hebben dan ook de potentie om TWO dit weekend voor het eerst in vuur en vlam te zetten. Oh ja, en Paul McCartney zou natuurlijk Paul McCartney niet zijn indien hij niet wou laten blijken dat hij ook zo’n elektronische stamper kan schrijven: ‘Songbird in a Cage’ is van Paul, voor Charlotte.
Wie wil niet weten waarom al die bovenstaande namen hun muziek ter beschikking stellen van de stem van Charlotte Gainsbourg? U kan het mysterie om 21u15 komen ontrafelen in TWO.