ALBUM 50 (8.0) – 43 // John Cale – Fear (1974)

’12’13’14’15’16’17’18’19
3549354443

Het is één van de grootste bekeringen in de geschiedenis van de rockmuziek: die van John Cale tot melodie. Als bewonderaar en volgeling van experimentalisten als John Cage en La Monte Young had Cale jarenlang niet per sé een hekel, maar op zeker een grote desinteresse voor alles wat met popmuziek te maken had. De bekering voltrok zich natuurlijk reeds op het geniale Paris 1919, en Fear is een geslaagd huwelijk tussen deze voorganger en Cale’s werk met The Velvet Underground. ‘Buffalo Ballet’ is opnieuw een mooie ballade, en de piano-melodie van het wonderschone ‘Ship of Fools’ blijft gegarandeerd nog weken in je hoofd hangen nadat je het een paar keer gehoord hebt. De drang tot experimenteren is echter ook terug van weggeweest, met name op ‘Gun’, waarop Cale steun krijgt van Phil Manzanera en Brian Eno. De kers op de taart is de humor van ‘The Man Who Couldn’t Afford to Orgy’, dat (met zijn wortels in absurditeiten als The Velvet’s ‘The Gift’) het ultieme bewijs is van het feit dat melodie bij niemand zo ongemakkelijk aanvoelt als bij John Cale.