’12 | ’13 | ’14 | ’15 | ’16 | ’17 | ’18 | ’19 |
15 | 7 | 8 | 4 | 12 | 13 | 25 | 27 |
Progressive rock, is dat niet het genre waarin langharige druïdes complexe instrumentale stukken componeren als achtergrond voor hun fantasierijke verhalen die epische proporties aannemen? Inderdaad, en The Lamb Lies Down on Broadway is nog altijd zijn soevereine koning, met dank aan Peter Gabriel. Het was zijn laatste kunstje bij Genesis, waarin hij het verhaal vertelt van Rael, een straatschoffie uit New York die in de surrealistische onderwereld van het dromende brein van Gabriel beland. Diens vocals zijn op dit dubbelalbum van uitmuntende klasse, en blinken met name uit in combinatie met de sfeerscheppende pianostukken van Tony Banks, van heerlijk klassiek in het titelnummer en ‘Anyway’ tot manisch in ‘In the Cage’. Het hoogtepunt ligt echter in de tandem ‘Counting Out Time’, een uitmuntend popnummer, ware het niet dat de tekst simpelweg veel te raar is om het ooit een hit te hebben laten kunnen worden, en ‘The Carpet Crawlers’, waar Gabriel alle andere zangers in zijn schaduw zet (Mild mannered supermen are held in kryptonite!). Van een cocon naar een kooi van stalagmieten, van slangen met borsten naar gemuteerde Slippermen, Peter Gabriel trakteert!